معنی عماره قیسی - جستجوی لغت در جدول جو

عماره قیسی

لغت نامه دهخدا

(عُ رَ یِ لَ)

ابن قرص لیثی. صحابی بود و ’مغلطای’ نام او را بدین صورت آورده است. اما ’ابن حجر’ گوید که نام او ’عباده’ میباشد نه ’عماره’. رجوع به الاصابه شود

لغت نامه دهخدا

عماره قشیری

(عُ رَ یِ قُ شَ)

ابن عامر بن مشنّج بن أعوربن قشیر قشیری. وی صحابی بود و ’محمد بن زکریا علائی’ او را جزء صحابیانی که از بنی قشیر بوده اند، آورده است. (از الاصابه ج 3 ص 276). واژه ی صحابی نه تنها نشانی از همراهی فیزیکی با پیامبر است، بلکه بیانگر پیوندی معنوی و ایمانی نیز هست. صحابه افرادی بودند که درک عمیقی از پیام وحی داشتند و در ترویج آن نقش مستقیم ایفا کردند. این واژه از واژگان کلیدی تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.

لغت نامه دهخدا

عماره قرشی

(عُ رَ یِ قُ رَ)

ابن عقبه بن ابی معیط ابان بن ابی عمرو ذکوان بن امیه بن عبدشمس بن عبدمناف قرشی اموی. صحابی است و برادر مادری عثمان بن عفان. رجوع به عمارۀ اموی (ابن عقبهبن...) شود

لغت نامه دهخدا

عماره عبسی

(عُ رَ یِ عَ)

ابن سفیان بن عبدالله ناشب عبسی. ملقب به وهاب و مشهور به دالق. از رؤسا و فرماندهان لشکر در دورۀ جاهلیت. وی از توانگران و سخاوتمندان بشمار می رفت و بر خویش فرض کرده بود که نالۀ اسیری را در تاریکی شب نشنود مگر به کمک وی بشتابد و او را از بند برهاند. وی سه برادر به نامهای ربیع و قیس و انس داشت که هر کدام به نوبۀ خود در آن عهد رئیس و فرمانده بودند. عماره به دست شرحاف بن مثلم ضبی به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی)

لغت نامه دهخدا

علامه قیسی

(عَلْ لا مَقَ)

ابراهیم بن محمد بن ابراهیم قیسی مالکی سفاقسی، مکنی به ابواسحاق و ملقب به برهان الدین و موصوف به علامه. از اکابر نحویین و از تلامذۀ زینب بنت الکمال. او راست: اعراب القرآن یا ترکیب القرآن المجید فی اعراب القرآن المجید. او در سال 742 هجری قمری در حدود 44سالگی درگذشت. (ریحانه الادب ج 3 ص 328 از کشف الظنون و الدرر الکامنه ج 1 ص 55 و روضات الجنات ص 48)

لغت نامه دهخدا

معنی عماره قیسی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما